16 பாலியல் பலாத்காரங்கள்-தீர்வுதான் என்ன?

ஒரு பெண் ஆளும் டெல்லியில் ஒரு பஸ்சில் நடந்த கற்பழிப்பிற்காக நாடே கொந்தளித்து போராட்டத்தில் திணறிக்கொண்டிருக்கும் அதேவேளையில், இன்னொரு பெண் ஆளும் தமிழ்நாட்டில், தூத்துக்குடி, விருத்தாச்சலம் என்று தொடர் நிகழ்வாய் தினமும் ஒரு பாலியல் பலாத்காரங்கள் நடந்துகொண்டுதான் இருக்கிறது. ஆனால், டெல்லி சம்பவத்திற்கு மீடியா கொடுத்த வெளிச்சத்தில் கால்வாசிகூட தமிழக சம்பவங்களுக்கு மீடியா கொடுக்காததுதான் வேதனை. ஒருவேளை, மின்சாரம் இல்லாமல் மாநிலமே இருண்டு விட்டதால், இந்த சம்பவங்களையும் இருட்டடிப்பு செய்துவிட்டார்களோ என்னவோ.....

மீடியாக்கள்தான் கை கொடுக்கவில்லை. மாறாக, நாங்கள் கைகொடுக்கிறோம் என்று சில அரசியல்வாதிகள் பாதிக்கப்பட்ட பெண்களின் குழந்தைகளின் இல்லங்களுக்கே சென்று பண உதவி செய்து விளம்பரங்களை தேடிக்கொள்கிறார்கள். எரிகிற வீட்டில் பிடுங்கியது வரை ஆதாயம் என்று நினைக்கும் அரசியல்வாதிகளை பொறுத்தவரையில், இந்த பாலியல் பலாத்காரங்கள் என்பது அரசியல் ஆதாயம்தான். மற்றபடி பாதிக்கப்பட்டவர்கள் மேல் அக்கறையுமில்லை. அனுதாபமுமில்லை.

இதற்கிடையில் இப்படிப்பட்ட பாலியல் குற்றங்கள் குறைய வேண்டுமானால், சட்டங்கள் கடுமையாக்கப்பட வேண்டும். குற்றவாளிகளை தூக்கிலிடவேண்டும் அல்லது என்கவுண்டர் செய்ய வேண்டும் என்று ஒரு சாரரும், பாலியல் உணர்வை தூண்டும் வகையில் பெண்கள் ஆடை அணியக்கூடாது அதுதான் பாலியல் குற்றங்களுக்கு முதல் படி என்று ஒரு சாரரும் கூறிவரும் வேளையில்....இல்லை, இல்லை தூக்குத்தண்டனை கூடவே கூடாது. கற்பழித்தவர்களும், கற்பழிக்கப்பட்டவர்களும் என் சகோதரர்களே என்று வாதிடும் அதிமேதாவிகளும் இருக்கத்தான் செய்கிறார்கள். எந்த ஒரு விஷயத்தையும் நியாயப்படுத்தவும், தவறென்று வாதிடவும் ஒரு குழுவினர் இருக்கத்தான் செய்கிறார்கள். என்னை பொறுத்தவரை நான் மேற்சொன்ன மூன்று தரப்பினரோடும் ஒத்துப்போகிறேன்.

அதாவது தூக்குத்தண்டனையோ என் கவுண்டரோ இந்த குற்றவாளிகளுக்கு கொடுக்கத்தான் வேண்டும். அதைப்போல எல்லா குற்றங்களுக்கும் தூக்குத்தண்டனை என்பது அவசியமில்லை. ஆனால், குற்றங்களின் தன்மையை பொறுத்து தூக்குத்தண்டனையோ ஆயுள் தண்டனையோ, மற்ற தண்டனைகளோ வழங்க வேண்டும் என்பது என் கருத்து. சட்டங்கள் கடுமையாக்கப்பட வேண்டும் என்றால்....அப்போது மட்டும் குற்றங்கள் நடைபெறாமல் இருக்கவா போகிறது என்கிறார்கள் சிலர்.

சட்டங்கள் கடுமையானால், குற்றங்கள் தடுக்கப்படுதோ இல்லையோ ஆனால் குறையும் அல்லவா? நமது நாட்டில் குறையும் என்பதே ஆறுதல்தானே?
மற்ற நாடுகளில் சட்டங்கள் போட்டு, தண்டனைகளை அதிகப்படுத்துவது என்பது குற்றங்களை தடுக்க.....ஆனால், இந்தியாவில் சட்டங்கள் போட்டு தண்டனைகளை அதிகப்படுத்துவதென்பது குற்றங்களை குறைக்க....

அதைப்போல...பெண்களும், தங்களின் ஆடைகளை கண்ணியமாக உடுத்த பழகிக்கொள்ள வேண்டும். ஏனென்றால், இந்த சமூகமே பெண்களை போகப்பொருளாக பார்க்கும் சமூகம். பெண்களை தெய்வமாகவும் பார்ப்பார்கள்....தேவடியாவாகவும் பார்ப்பார்கள். அப்படிப்பட்ட சமூகம் இது. அப்படிப்பட்ட சமூகத்தில் பெண்கள் உடையில் விஷயத்தில் மிகுந்த எச்சரிக்கை வேண்டும். ஆடை சுதந்திரம் என்ற பெயரில் அவிழ்த்து போட்டுக்கொண்டு வந்தால் பிரச்சினை தானே?

அடப்போப்பா.....பெண்கள் இழுத்து போர்த்திக்கொண்டு வந்தால் மட்டும் ஏதும் நடக்காதா? என்கிறீர்களா......நடக்கும்தான். சட்டங்கள் கடுமையாக்க படாதவரை இப்படிப்ப பாலியல் குற்றங்கள் நடந்துகொண்டுதான் இருக்கும். அதற்குத்தான் சட்டங்களை கடுமைப்படுத்த சொல்கிறேன்.

ஒரு உதாரணத்திற்கு...... இன்று நாட்டில் எங்கு பார்த்தாலும் திருட்டு அதிகரித்து விட்டது. என்னதான் வலிமையான பூட்டைப்போடு பூட்டியிருந்தாலும் அதை தகர்த்து விட்டு திருடிக்கொண்டு போய்விடுகிறார்கள். எப்படித்தான் வீட்டை பூட்டினாலும் திருடத்தானே செய்கிறார்கள் என்பதற்காக யாரும் கதவை திறந்து வைத்துக்கொண்டு தூங்குவதில்லை, வீட்டைவிட்டு வெளியேறுவதில்லை. அதைப்போல்தான் சட்டம் போட்டாலும் குற்றங்கள் குறையவா போகிறது என்பதும்....

Tweet

Post Comment

இதையும் படிக்கலாமே: